Νέες αντιφασιστικές κινητοποιήσεις το Σαββατοκύριακο

Τείχος στο φασισμό υψώνουν κινήσεις πολιτών με σειρά αντιφασιστικών συγκεντρώσεων το Σαββατοκύριακο σε διάφορες περιοχές της χώρας. Μεγάλη συμμετοχή την Παρασκευή σε συγκεντρώσεις και συναυλίες σε γειτονιές της Αθήνας και στη Θεσσαλονίκη. Διεθνές Αντιφασιστικό Φεστιβάλ της ΚΕΕΡΦΑ το Σαββατοκύριακο, εκδήλωση τιμής στον Π. Φύσσα την Κυριακή 3 μμ στο σημείο της δολοφονίας, στο Κερατσίνι (Π. Τσαλδάρη).

Από την αντιφασιστική συγκέντρωση στη Νίκαια μετά τη δολοφονία του Π. ΦύσσαΔιεθνές Αντιφασιστικό Φεστιβάλ διοργανώνει στην Αθήνα Σάββατο και Κυριακή η Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή (ΚΕΕΡΦΑ) στο Γήπεδο Μπάσκετ Ρουφ, (Πειραιώς και Πέτρου Ράλλη), με συμμετοχή από τις γειτονιές των πόλεων όλης της επικράτειας που πρωτοστάτησαν στα αντιφασιστικά συλλαλητήρια και ομιλήτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Θα υπάρχουν συζητήσεις ,όπως: Σάββατο 5 Οκτώβρη, 3 µ.µ.: "Πώς παλεύουµε ενάντια στο φασισµό;", Σάββατο 5 Οκτώβρη, 5.30 µ.µ.: "Να σταµατήσουµε τη ρατσιστική εκστρατεία της κυβέρνησης". Συναυλία τιµής στον Παύλο Φύσσα: Βασίλης Λέκκας, Encardia, Nαταλία Ρασούλη, Νατάσα Παπαδοπούλου, Soundescape, Περικλής Λορίδας και εραστές του ονείρου, EΣΕΛΟΝ, Έρωτες Πολεµιστές, Άγριες Φράουλες, Χνάρια, LyricalPunishment., Εκθεση φωτογραφίας από το αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα.

Διεθνής συνάντηση, Κυριακή 6 Οκτώβρη,11πµ: Οµιλητές: Εισήγηση από την ΚΕΕΡΦΑ. Παρεµβάσεις από εκπροσώπους αντιφασιστικών κινηµάτων από Βρετανία-WeymanBennet-UnitedAgainstFascism, Αυστραλία-Αλέξης Κακαφίκας, Όχι στη Χρυσή Αυγή Μελβούρνης, ∆ανία-AnderesSimundsen, Πολωνία-AndyZebrowski, Καταλονία-QuimArrufat βουλευτής CUP-AE, Κύπρος-Γιάννης Σωκράτους, Γαλλία-ΑlainBonjolat, Γερµανία, ΗΠΑ-LumaNichol.

ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΦΥΣΣΑ: Κυριακή 6 Οκτώβρη, 3 µ.µ., στο σημείο της δολοφονίας (Τσαλδάρη), Κερατσίνι Αμφιάλη.

Δείτε όλο το πρόγραμμα των εκδηλώσεων και τις συμμετοχές

Το Σάββατο επίσης προγραμματίζονται αντιφασιστικές διαδηλώσεις στην Αθήνα και το Βόλο.

Στις 12 το μεσημέρι θα πραγματοποιηθεί αντιφασιστική συγκέντρωση στοΘησείο ενώ σε πορεία στο Βόλο καλεί το απόγευμα το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, πολιτική συλλογικότητα της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Στο Βόλο το ραντεβού δίνεται στις 18:00 στην πλατεία Αγ. Νικολάου.

Στην Άρτα από Παρασκευή έως την Κυριακή πραγματοποιείται στον θερινό κινηματογράφο «Ορφέας» αντιρατσιστικό-αντιφασιστικό φεστιβάλ.

Επίσης, Το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών και η Κίνηση «Απελάστε τον Ρατσισμό» πραγματοποιεί Αντιρατσιστική Γιορτή το Σαββατοκύριακο στον λόφο Κολωνού.

Την Παρασκευ'η στις 18:00 διοργανώθηκε αντιφασιστική συγκέντρωση στην πλατεία Αγίας Παρασκευής. Εγινε πορεία με πολύ μεγάλη συμμετοχή. Στις 7 μμ έγινε επίσης μαζική συγκέντρωση στην πλατεία Αγ. Λαζάρου στον Βύρωνα.

“Ζούμε στο Βύρωνα της προσφυγιάς που υπέφερε από τη ναζιστική κατοχή με την πείνα, τις κακουχίες, τις διώξεις από τα τάγματα ασφαλείας και τους συνεργάτες των γερμανών, τις εκτελέσεις, τα μπλόκα. Χιλιάδες έχασαν τη ζωή τους από τις πληγές του φασισμού. Συνειδητοποιούμε ότι το κτήνος του φασισμού, που διψάει για αίμα και θάνατο, θεριεύει ξανά” αναφέρεται στο κάλεσμα της συγκέντρωσης.

Στις 20:30 θα πραγματοποιήθηκε στο Περιστέρι αντιφασιστική συναυλία, στην πλατεία όπου βρίσκεται ο σταθμός του Μετρό.

Αντίστοιχη κινητοποίηση έγινε και στη Θεσσαλονίκη. Στις 18:00 τοΑντιφασιστικό Μέτωπο Θερμαϊκού κάλεσε σε συγκέντρωση έξω από το 1ο δημοτικό Περαίας και από εκεί έγινε πορεία, στις 16:00 έγινε προσυγκέντρωση στη Ροτόντα.

Πηγή: www.enet.gr

Ο άστεγος στο Κολωνάκι που στολίζει το παγκάκι του με μπιμπελό και λουλούδια

Τίποτα δεν είναι ικανό να του στερήσει την αξιοπρέπεια και κυρίως το δικαίωμά του να διεκδικήσει ένα μέρος ομορφιάς και ιδιωτικότητας, ακόμη και καταμεσής του πολυσύχναστου δρόμου. Η εικόνα του άστεγου που έχει διακοσμήσει το πεζοδρόμιο με λίγα αντικείμενα που παραπέμπουν σε μια άλλη, στεγασμένη ζωή συγκινεί αλλά ταυτόχρονα δίνει και δύναμη στον περαστικό.

Ο γέροντας στην οδό Μαρασλή, φέρει μαζί του θραύσματα της πραγματικής του ζωής, της βιωμένης πριν την κρίση. Ενα γύψινο άλογο ανασηκωμένο στα πίσω πόδια που μοιάζει να χλιμιντρίζει, ένα μπουκάλι αναψυκτικού και ψεύτικα λουλούδια, μήλα σε ρόλο διακοσμητικών, μπουκάλια με νερό, οι κούπες του ελληνικού καφέ αναποδογυρισμένες για να μη σκονίζονται – ο άστεγος δεν θέλει να κάνει την παραμικρή έκπτωση σε αυτές τις απειροελάχιστες στιγμές «πολυτέλειας» στη ζωή του. Οπως η απόλαυση ενός καφέ.

Τα στρωσίδια στο παγκάκι, δυο παλιές κουβέρτες, στρωμένες τακτικά, με συμμετρία, δίπλα στην απλώστρα για τα ρούχα και σε μια άδεια κρεμάστρα – μοιάζει σε κατάσταση αναμονής. Τα πόδια του τυλιγμένα σε μια ροζ πετσέτα για να ζεσταίνονται καθώς από χθες άρχισε το κρύο του φθινοπώρου και οι βροχές.

Καθώς μπαίνουμε σε ένα νέο τοπίο καιρού, δυο μήνες μακριά από τον χειμώνα, ο άστεγος της αριστοκρατικής Μαρασλή, ο άστεγος στη σκιά του Ευαγγελισμού αφηγείται πολλαπλές ιστορίες της πόλης, ιστορίες από την κοιλιά του κτήνους. Αλλά κυρίως αφηγείται κάτι πιο δυνατό: Αν και άστεγος, δεν έχει αποστερηθεί την προσωπικότητά του, τη μοναδικότητά του. Αντιστέκεται ακόμα, με το δικό του τρόπο.

Πηγή: www.iefimerida.gr

«Ταξίδι φυγής» : το βιωματικό παιχνίδι του ΟΗΕ για το τι σημαίνει να είσαι πρόσφυγας που συγκλονίζει

Για να δείτε το παιχνίδι πατήστε εδώ.

(στην κατηγορία "ΓΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ" θα βρείτε πρόσθετες εισηγήσεις και συμβουλές για εκπαιδευτικούς σε μορφή pdf)

«Καλώς Όρισες στο Ταξίδι Φυγής, το παιχνίδι που σου δίνει την ευκαιρία να βιώσεις τι σημαίνει να είσαι πρόσφυγας». Με αυτό το μήνυμα υποδέχεται τους μικρούς παίκτες το παιχνίδι που τους βάζει στη θέση ενός παιδιού-πρόσφυγα που πρέπει να εγκαταλείψει άμεσα την πατρίδα του.

Πρόκειται για ένα παιχνίδι point and click που εξέδωσε η Ύπατη Αρμοστία του ΟΗΕ με σκοπό να μάθουν τα παιδιά τι σημαίνει να είσαι πρόσφυγας και ποια είναι η διαφορά του από τον μετανάστη. Κάθε παιδί καλείται σε κάθε σημείο του παιχνιδιού να επιλέξει το επόμενο βήμα του, περιμένοντας βέβαια και τις επιπτώσεις αυτής της επιλογής.

Για παράδειγμα, ένα παιδί που παίζει, καλείται να αποφασίσει αν σε κάποιο σημείο του ταξιδιού του για τα σύνορα μιας άλλης χώρας θα αφήσει μόνο και αβοήθητο έναν φίλο του που δεν έχει διαβατήριο και μπορεί να θέσει όλους τους υπόλοιπους σε κίνδυνο.

Η μόνη –σημαντική όμως- διαφορά ανάμεσα στο παιχνίδι και τη σκληρή πραγματικότητα είναι ότι στο πρώτο ένας παίκτης μπορεί απλά να σταματήσει να παίζει, όμως ένας πρόσφυγας θα πρέπει να συνεχίσει τον δύσκολο δρόμο που διάλεξε με οποιοδήποτε τρόπο και με οποιοδήποτε κόστος, ακόμα και να αφήσει πίσω του την οικογένειά του.

Πρόκειται για έναν βιωματικό τρόπο προσέγγισης της μετανάστευσης, όπου τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα μέσα από το διαδραστικό περιβάλλον του παιχνιδιού να βιώσουν συναισθηματικές καταστάσεις, να καταστρώσουν σχέδια δράσης και να εμπλακούν ενεργά στο φαινόμενο της μετανάστευσης ενώ μπορούν και να αποθηκεύουν το παιχνίδι και να συνεχίσουν την άλλη φορά.

Πηγή: iefimerida.gr 

Η τέχνη να αφουγκράζεσαι (Τα επτά πρόσωπα της κώφωσης)

Στο εξώφυλλο του βιβλίου της Σοφίας Κολοτούρου «Τα επτά πρόσωπα της κώφωσης» (Εκδόσεις Gutenberg) δεσπόζει η περίφημη αυτοπροσωπογραφία του Βαν Γκογκ με το ακρωτηριασμένο του αυτί. Για εκείνους ωστόσο που περιπλανώνται εκ γενετής στο βασίλειο της σιωπής ή μπήκαν απροσδόκητα σε κάποιο σημείο της ζωής τους, δεν υπήρξε ποτέ δικαίωμα επιλογής, παρά μόνο η ανάγκη επιβίωσης σε μια δύσκολη πραγματικότητα.

Με επτά ευφάνταστες ιστορίες που άπτονται εντούτοις της πραγματικότητας, η Σοφία Κολοτούρου μάς φέρνει εγγύτερα στον κόσμο των κωφών. Στο βιβλίο της περιγράφει σημαντικές πτυχές από την καθημερινότητα αυτής της ιδιαίτερης κοινότητας, που φαντάζει ακόμη και σήμερα για αρκετούς περίκλειστη και ώς ένα σημείο δαιμονοποιημένη. Επτά κείμενα, διαλέξεις ενός φανταστικού συνεδρίου, που τοποθετούνται χρονικά στο έτος 2030 και μας καθιστούν κοινωνούς των προβλημάτων και κυρίως του ψυχισμού των ατόμων με αναπηρία στην ακοή. Αυτή η χρονική μετατόπιση, η απομάκρυνση από το παρόν, μας παραπέμπει σε μια υποθετική συνθήκη που γίνεται αντιληπτή στον αναγνώστη ως το ευκταίο και επιθυμητό. Μια ιδανική Πολιτεία στην οποία οι κωφοί θα «εισακούονται». Το εν λόγω ευφυές χρονικό τέχνασμα παρέχει στη συγγραφέα τη δυνατότητα να μιλήσει για το παρόν με όρους παρελθόντος, υπαινισσόμενη με αυτό τον τρόπο ότι τα προβλήματα, αν και έχουν περιοριστεί, παραμένουν εντούτοις αρκετά.

Το ότι είναι η ίδια μεταγλωσσικά κωφή -μια διάκριση που εξηγεί και στο βιβλίο της και συνίσταται ουσιαστικά στο γεγονός ότι έχασε την ακοή της σε ηλικία τεσσάρων ετών και ως εκ τούτου έχει ικανότητα ομιλίας- δεν της στέρησε τη δυνατότητα να διακριθεί ως γιατρός, ποιήτρια, συγγραφέας και ακτιβίστρια.

Οι ιστορίες του βιβλίου δεν περιορίζονται στην παρουσίαση των κωφών με το στερεότυπο χαρακτηρισμό του παθόντος αλλά τους θέτει και στην αντίπερα όχθη. Στο γεγονός δηλαδή ότι σε ορισμένες περιπτώσεις αντιλαμβάνονται τους ακούοντες ως μία διαφορετικότητα απειλητική, ή ακόμη χειρότερα σαν έναν κόσμο «παράξενο και τρομακτικό», απόρροια φυσικά της αντιμετώπισης που έχουν τύχει οι ίδιοι στο παρελθόν.

info

Τον Μάρτιο του 2011 η Σοφία Κολοτούρου δημιούργησε στο facebook ομάδα συζητήσεων για τα προβλήματα ακοής με την επωνυμία «Κουφοχωριό».

Πηγή: www.enet.gr

Κουφοχωριό!

Μια -άτυπη και φιλική- ομάδα στο facebook που ασχολείται με τα προβλήματα ακοής, από το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο πρόβλημα. Ο καθένας είναι ελεύθερος να εκφράσει την άποψή του με σεβασμό και ευγένεια απέναντι στις απόψεις των άλλων, ενώ ανταλλάσσονται πληροφορίες και άρθρα για ενημέρωση.

Θα βρείτε το ΚΟΥΦΟΧΩΡΙΟ εδώ!

Δικτυακοί τόποι για "Τέχνη και αναπηρία"

Μια λίστα με χρήσιμους συνδέσμους που βρήκαμε εδώ

Α/Α	ΤΙΤΛΟΣ	ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ   ΙΝΤΕΡΝΕΤ	ΧΩΡΑ
1	Very Special Arts HELLAS	http://www.vsahellas.gr/	Ελλάδα, Αθήνα
2	Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών	www.dasta.asfa.gr/frontend/articles.php?cid=156	Ελλάδα, Αθήνα
3	Μουσείο Αφής	http://www.tactualmuseum.gr/	Ελλάδα, Αθήνα
4	Arts and Disability Ireland	http://www.adiarts.ie/	Ιρλανδία, Δουβλίνο
5	National Arts and Disability Center (NADC)	www.semel.ucla.edu/nadc	Καλιφόρνια, Λος Άντζελες (UCLA)
6	Very Special Arts	http://www.kennedy-center.org/education/vsa/	Η.Π.Α., Ουάσιγκτον
7	Blind Art	http://www.blindart.net/	Μ. Βρετανία, Λονδίνο
8	Blind Artists Society	http://www.blindartistssociety.com/	Η.Π.Α., Ν. Υόρκη
9	Center for the Arts at Little City	http://www.littlecityarts.org/	Η.Π.Α., Ιλλινόις
10	NIAD Art Center (National Institute of Art & Disabilities)	http://niadart.org/	Η.Π.Α., Κάνσας
11	Disabled Artists Guild	http://www.disabledartistsguild.com/	Η.Π.Α., Ν. Υόρκη
12	Disability Arts Online	www.disabilityartsonline.org.uk	Μ. Βρετανία, Μπράιτον
13	International Guild of Disabled Artists and Performers	http://igodap.org	Ν. Ζηλανδία, Ώκλαντ

Η τέχνη δεν γνωρίζει αναπηρία

Η τέχνη δεν γνωρίζει περιορισμούς και δυσκολίες...τις δυσκολίες τις "γεννάμε" μόνοι μας... Οι ιστορίες τριών διαφορετικών συνανθρώπων μας που η δύναμη της ψυχής τους τους βοήθησε να ονειρεύονται και να δημιουργούν αποδεικνύουν πως όταν θέλεις...μπορείς!."

«Δεν περιμένουμε θαύματα. Πήραμε τη ζωή στα χέρια μας. Αν φερθούμε ως ανάπηροι, τότε θα μας αντιμετωπίζουν διαφορετικά» λένε στα «ΝΕΑ» καλλιτέχνες ΑμεΑ.  Η δημιουργία μέσα από κάθε μορφής τέχνη δεν σχετίζεται με την αρτιμέλεια. Ο τυφλός γλύπτης Πέτρος Ρουκουτάκης νιώθει με τα χέρια, αν και δεν μπορεί να δει τα γλυπτά του. Στη σιωπή της δουλειάς του ζει ο κωφός γλύπτης Γιώργος Λάμπρου. Και με το πινέλο της στο στόμα, η εκ γενετής τετραπληγική Μαρία Αποστόλου μεταφέρει στον καμβά εικόνες από τη γενέτειρά της, το Λαύριο.

Γιώργος Λάμπρου
«Έμαθα ν΄ αντιμετωπίζω τα προβλήματά μου χωρίς βοήθεια. Με τα χέρια μου έφτιαξα κάποτε ένα σκάφος 8,5 μέτρων και ταξίδευα στο Αιγαίο επί έντεκα χρόνια», λέει στα «ΝΕΑ» ο Γιώργος Λάμπρου. «Στη θάλασσα νιώθω ότι ξεφεύγω απ΄ όλους», προσθέτει ο γλύπτης από τη Σκύρο που παρουσιάζει στο Μουσείο Μπενάκη επιλογή έργων του από τις θεματικές ενότητες με τις οποίες έχει ασχοληθεί: Συρμάτινα, Γραφή και Ανθρωπάκια. Ιδιαίτερη θέση κατέχει η ενότητα με τα Σκυριανά.

«Τα πρώτα χρόνια αναζητούσα ένα πρωτότυπο έργο γι΄ αυτό ασκούσα τη φαντασία μου. Λατρεύω τον σουρεαλισμό» λέει. Ύστερα από 40 χρόνια δουλειάς, νιώθει «αδικημένος», καθώς, όπως λέει, «σε καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς με παραγκώνισαν. Κάποιοι δεν ήθελαν να αποδεχτούν ως γλύπτη έναν κωφό. Εκείνοι έμειναν "κωφοί"». Προβλήματα αντιμετωπίζει και στην καθημερινότητα. «Στις συζητήσεις δεν μπορώ να συμμετάσχω και οι άλλοι δεν θέλουν να ξέρω για ποιό θέμα μιλάνε» λέει ο γλύπτης. Έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Μουσείο Βορρέ, στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης και σε δήμους.

Πέτρος Ρουκουτάκης
Στα 28 του ο (ζωγράφος αρχικά) Πέτρος Ρουκουτάκης έχασε την όρασή του από διαβήτη κι ήρθε αντιμέτωπος με ένα δίλημμα: να παρατήσει την τέχνη ή να ασχοληθεί με μια άλλη μορφή της; «Αποφάσισα να γίνω γλύπτης. Δεν συμβιβάστηκα», λέει σήμερα στα «ΝΕΑ» ο μοναδικός ίσως τυφλός γλύπτης στην Ελλάδα, που το 1991 δημιούργησε το Εργαστήρι Γλυπτικής Κεραμικής στον Φάρο Τυφλών της Ελλάδος. «Στην αρχή μπορούσα σε φως να διακρίνω αυτό που έφτιαχνα. Για να δοκιμάσω πώς θα είναι όταν τυφλωθώ, φόρεσα μαύρα γυαλιά και πήρα την πλαστελίνη», λέει.

Στη δουλειά του, η μοναδική δυσκολία που συναντά είναι στο εργαστήριο. «Δεν μπορώ να βάλω τα πράγματά μου σε μια σειρά» λέει χαμογελώντας. Αισιόδοξος και απόλυτα εξοικειωμένος με τη ζωή του, είναι ευτυχισμένος και μόνο που ακούει τη φωνή των παιδιών του και της συζύγου του, της μούσας του όπως την αποκαλεί. «Μπορεί να μην τους έχω δει πότε, τους γνωρίζω όμως μέσα από την αφή και την περιγραφή των άλλων», λέει.

Μέχρι πέρσι, δίδασκε γλυπτική στο Δημόσιο Δημοτικό Σχολείο Τυφλών Παιδιών (ΚΕΑΤ) στην Καλλιθέα.

Με τα παιδιά που είχαν γεννηθεί τυφλά τα πράγματα είναι διαφορετικά. «Οι εκ γενετής τυφλοί αναγνωρίζουν λ.χ. το άλογο μόνον ως έννοια. Δεν μπορούν να σχηματίσουν την εικόνα του στο μυαλό τους. Γι΄ αυτό και δεν βλέπουν όνειρα με εικόνες αλλά με ήχο», εξηγεί.

Μαρία Αποστόλου
«Δεν το έβαλα ποτέ κάτω»
«Όταν έχεις καλλιτεχνικές ανησυχίες, βρίσκεις τρόπο να τις εκφράσεις. Η αναπηρία δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο», λέει η Μαρία Αποστόλου που στηρίζει το πινέλο με το στόμα και ζωγραφίσει. «Δεν το έβαλα ποτέ κάτω. Έτσι, δεν με λυπήθηκαν ποτέ. Αν φερθούμε σαν ανάπηροι, τότε θα μας αντιμετωπίζουν σαν ανάπηρους», λέει. Η φύση, τα παλιά κτίρια του Λαυρίου, οι εργατικές κατοικίες, οι ψαράδες είναι η πηγή έμπνευσής της. Όταν η κατάσταση της υγείας της δεν της επέτρεπε πλέον να κρατά το πινέλο με το χέρι, τη λύση της την έδωσε η «Διεθνής Ένωση Καλλιτεχνών που ζωγραφίζουν με το Στόμα και το Πόδι» (με έδρα στο Λιχτενστάιν). «Η ζωή μου άλλαξε. Νιώθω τυχερή επειδή κάνω το χόμπι μου και κερδίζω και ικανοποιητικό μισθό»

Πηγή

L-Pack: Citizenship Language Pack for Migrants in Europe

Το πρόγραμμα “L-Pack: Citizenship Language Pack for Migrants in Europe” στοχεύει στην ανάπτυξη ενός «πακέτου» εκπαιδευτικών ασκήσεων για την εκμάθηση ευρωπαϊκών γλωσσών από ενήλικες μετανάστες. Οι γλώσσες που περιλαμβάνονται στο εκπαιδευτικό «πακέτο» είναι έξι: τρεις γλώσσες που απευθύνονται σε μεγάλο αριθμό μεταναστών Γερμανικά, Ιταλικά και Ισπανικά και τρεις γλώσσες λιγότερο ομιλούμενες Νέα Ελληνικά, Τσέχικα και Λιθουανικά. Το περιεχόμενο του προγράμματος είναι ειδικά σχεδιασμένο για να καλύπτει τις ανάγκες των ενήλικων μεταναστών, οι οποίοι έχουν μόνο βασική γνώση της καθομιλούμενης γλώσσας στη χώρα όπου διαμένουν και θέλουν να αναπτύξουν περαιτέρω τις δεξιότητες τους.
Το επίπεδο του εκπαιδευτικού υλικού αντιστοιχεί στο επίπεδο Α2 όπως ορίζεται από το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς για τις Γλώσσες (ΚΕΠΑ).

Πώς προήλθε η ιδέα του προγράμματος

Η ASEV (Ιταλία), η VHS (Γερμανία), η IFI (Ισπανία) είναι εκπαιδευτικοί οργανισμοί ενηλίκων που παρέχουν μαθήματα της εθνικής τους γλώσσας σε μετανάστες. Κάποιοι καθηγητές δεύτερης γλώσσας στην ASEV συνειδητοποίησαν ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα εξειδικευμένα υλικά διδασκαλίας/ εκμάθησης της ιταλικής γλώσσας για μετανάστες. Αυτή η παρατήρηση συζητήθηκε με άλλους συνεργάτες οι οποίοι επιβεβαίωσαν ότι σχεδόν όλα τα διαθέσιμα υλικά για διδασκαλία δεύτερης γλώσσας απευθύνονται σε πλούσιους/ μορφωμένους ανθρώπους που ταξιδεύουν για διασκέδαση ή για σπουδές. Η έρευνα που ακολούθησε έδειξε ότι 10 μαθήματα καθομιλουμένης δεύτερης γλώσσας (5 μαθήματα ιταλικών, 2 ισπανικών, 2 γερμανικών, 1 ελληνικών) επικεντρώνονται κυρίως σε δραστηριότητες του ελεύθερου χρόνου: έξοδος σε μπαρ ή εστιατόρια, ψώνια, επισκέψεις σε μουσεία και μνημεία, ταξίδια, ραντεβού. Αντιθέτως, παραλείπονται ή περιθωριοποιούνται οι συνήθης καταστάσεις που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες: η εγκατάσταση σε μια καινούρια χώρα, η αναζήτηση μόνιμης κατοικίας, η αναζήτηση εργασίας, η συνεργασία με τον εργοδότη και τους συναδέρφους σε μια ξένη χώρα. Οι εταίροι αποφάσισαν να υποβάλουν αυτό το πρόγραμμα για να αναπτύξουν υλικά που θα κάνουν την εκμάθηση της δεύτερης γλώσσας για τους μετανάστες πιο αποτελεσματική. Τα υλικά θα χρησιμοποιηθούν άμεσα από τους εταίρους, αλλά επίσης θα κοινοποιηθούν και θα μοιραστούν σε όλους τους οργανισμούς που δουλεύουν με μετανάστες.


Το L-PACK απευθύνεται σε φιλόλογους, καθηγητές ξένων γλωσσών, οργανισμούς εκπαίδευσης ενηλίκων, ενήλικες μετανάστες σε Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα, Τσεχία και Λιθουανία, οργανισμούς μεταναστών ή οποιονδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο. Επιπλέον, θα αναπτυχθούν δύο συνοπτικοί οδηγοί χρήσης του L-PACK για τους καθηγητές και τους μετανάστες, θα γίνει εκπαίδευση καθηγητών και διάδοση του προγράμματος μέσω Wikibooks, YouTube και Mypodcast. Στο YouTube θα δημιουργηθεί κανάλι για τη συλλογή βίντεο που στοχεύουν στην εκμάθηση γλωσσών από μετανάστες. Η κοινοπραξία του προγράμματος αποτελείται από τρία πανεπιστήμια και τέσσερις οργανισμούς εκπαίδευσης ενηλίκων.

Έχοντας ήδη ανεβάσει τα βίντεο στο Youtube και τα αρχεία ήχου στο Soundcloud, τελικά ανέβασαν και τα γραπτά υλικά στα ελεύθερα εκπαιδευτικά βιβλία WIKIBOOKS.

Περισσότερες πληροφορίες: http://www.l-pack.eu

Εκθεση ζωγραφικής: Είδαν τον κόσμο πέρα από τα κάγκελα της φυλακής

Παρόλο που η έκθεση στην οποία αναφέρεται το άρθρο έχει παρέλθει, έχει πολύ ενδιαφέρον, έστω και εκ των υστέρων, να ρίξει κανείς μια ματιά σε αυτό το άρθρο. Μια ιδέα για το πώς η τέχνη μπορεί να δώσει διέξοδο, αναδεικνύοντας τη λειτουργία της και τη δημιουργική της χρήση ως εκφραστικό εργαλείο και ως εργαλείο επανένταξης και κοινωνικοποίησης, όχι μόνο για τα φυλακισμένα παιδιά, αλλά για όλες τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.

αναδημοσίευση από www.tanea.gr

 Για τους μαθητές στο σχολείο των Φυλακών Αυλώνα η τέχνη είναι κάτι παραπάνω από μια ενασχόληση που μειώνει τις ημέρες της ποινής τους. Τα έργα τους που εκτίθενται στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης τούς δίνουν την αίσθηση – έστω, την ψευδαίσθηση – της ελευθερίας.
Μια παρέα εφήβων είχε επιδοθεί σε επικίνδυνες φιγούρες με τα σκέιτ στον προαύλιο χώρο του Ωδείου Αθηνών. Λίγα μέτρα πιο πέρα, στην αίθουσα του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, εγκαινιαζόταν μια έκθεση με έργα συνομηλίκων τους. Ομως αυτά τα παιδιά δεν μπορούσαν να είναι εκεί...

Τα παιδιά του σχολείου των φυλακών Αυλώνα έριξαν με αυτόν τον τρόπο γέφυρες στον έξω κόσμο, δηλώνοντας την αγωνία τους και τα όνειρά τους.  

Ο Αρμάντ από την Αλβανία είναι μαθητής της Α' Λυκείου και οι επιδόσεις του στα Μαθηματικά είναι υψηλές. «Μου αρέσουν πολύ αλλά δεν ξέρω τι θα κάνω ακόμη. Αλλωστε, έχω χρόνο να αποφασίσω» εξήγησε στα «ΝΕΑ».

Ο χρόνος είναι εχθρός και φίλος για αυτόν και τους συμμαθητές του. Ο Αρμάντ είναι ένας από τους 30 μαθητές του σχολείου των φυλακών Αυλώνα που συμμετείχαν στη δημιουργία των έργων που φιλοξενούνται στο ΕΜΣΤ. Παραδέχεται ότι άρχισε να παρακολουθεί τα μαθήματα στο σχολείο για να μειώσει την ποινή του. Γρήγορα όμως κατάλαβε ότι οι ευκαιρίες που του δίνονται μέσα στο σχολείο είναι πολλές. «Αποκτάς μια καθημερινότητα που σε βγάζει έστω και για λίγο από το πρόγραμμα της φυλακής. Σε κάνει να νομίζεις ότι μπορείς να ζεις έστω και για λίγο φυσιολογικά». Οταν κλήθηκαν να δηλώσουν συμμετοχή στην κατασκευή δύο έργων ζωγραφικής, ο Αρμάντ δεν δίστασε καθόλου γιατί θα είχε και τη χαρά της έκφρασης. «Αυτό το χρειαζόμαστε περισσότερο από όλα. Ζωγραφίσαμε τα όνειρα, τους φόβους και τις αγωνίες μας».

Στα δύο έργα μεγάλων διαστάσεων (5Χ1,85 μέτρα και 2,50Χ0,96) που φιλοτέχνησαν τον Μάρτιο και τον Απρίλιο οι 30 μαθητές του Γυμνασίου - Λυκείου των φυλακών Αυλώνα κυριαρχούν οι προβληματισμοί τους για το μετά. Και απεικονίζονται με τον δρόμο που ξεκινάει από την έξοδο των φυλακών και μια ταμπέλα με το ερώτημα που τους βασανίζει: «Και τώρα τι κάνουμε;».

Για αυτά τα παιδιά, έστω και πρόσκαιρα, οι ώρες που μπορούσαν να δουλέψουν τους πίνακές τους ήταν μια διέξοδος δημιουργική για να εκφράσουν πράγματα τα οποία δεν θα μπορούσαν να βγάλουν αν ήταν κλεισμένα μέσα σε ένα κελί. Παιδιά που δεν είχαν έρθει σε επαφή με την τέχνη, την υιοθέτησαν άμεσα μέσα από τη διαδικασία. Ανακάλυψαν τους κανόνες αλλά και τη δυσκολία του να είσαι ανήλικος κρατούμενος.

Ο Αγγελος είναι 22 ετών και βρίσκεται στις φυλακές Αυλώνα περιμένοντας τη δίκη του σε πέντε μήνες. Συνελήφθη για ναρκωτικά, όμως ανεξάρτητα από το ποια θα είναι η έκβαση της δίκης έχει αρχίσει να χτίζει τον κόσμο στον οποίο θα ήθελε να ζήσει. Αλλά το σπουδαιότερο, όπως λέει ο ίδιος, είναι ότι θέλει να χτίσει έναν καλύτερο εαυτό για να προχωρήσει. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ξεκίνησε να πηγαίνει στην Α' Λυκείου - έχει πολύ καλούς βαθμούς στα Αρχαία. Θέλει να περάσει στη Νομική και θα κάνει τα πάντα ώστε να το πετύχει. «Η φυλακή για τους περισσότερους είναι ίσως το τελευταίο σκαλοπάτι. Εγώ εδώ βρήκα μια ευκαιρία να σκεφτώ ξανά τη ζωή μου, τι θέλω και να παλέψω για να το πραγματοποιήσω». Ακόμη και στην περίπτωση που η απόφαση θα είναι καταδικαστική, εκείνος βρίσκει τη φωτεινή πλευρά της: «Θα μπορέσω να συνεχίσω το σχολείο, να δώσω Πανελλαδικές για να πετύχω στη σχολή που θέλω. Ο χρόνος δεν θα πάει χαμένος».

Την εικαστική προσπάθεια των μαθητών των φυλακών Αυλώνα αποτύπωσε σε βίντεο, το οποίο προβάλλεται στην αίθουσα της έκθεσης, ο σκηνοθέτης Μενέλαος Καραμαγγιώλης. «Με την πρώτη ματιά φαίνεται ο τρόπος που προσπαθούν οι κρατούμενοι να διαχειριστούν τη φυλακή μέσα από διάφορες δραστηριότητες. Το ότι επιλέγουν να εκφραστούν μέσα από την εκπαίδευση και την τέχνη είναι εντυπωσιακό», λέει.

Στην αρχή, ο Μενέλαος Καραμαγγιώλης σκέφτηκε ότι αυτή η ενασχόληση τούς δίνει μεροκάματα, άρα ημέρες ελευθερίας (για κάθε κρατούμενο που πάει σχολείο ή δουλεύει οι ημέρες μετριούνται διπλές). «Το ότι υπάρχει ένα σχολείο για αυτά τα παιδιά μέσα στη φυλακή δείχνει ότι γίνεται σωστός σωφρονισμός. Τους δίνει τη δυνατότητα να διαχειριστούν την τιμωρία και κυρίως να επιστρέψουν στην κοινωνία. Μέσα από τις δραστηριότητες που τα ίδια επιλέγουν φαίνεται η διάθεσή τους να αλλάξουν τα πάντα. Αν και το πρόγραμμα της φυλακής είναι αυστηρό σε ό,τι αφορά τις ώρες του φαγητού ή του προαυλισμού, υπήρχαν παιδιά που δεν πήγαιναν για φαγητό την προγραμματισμένη ώρα προκειμένου να συνεχίσουν το έργο τους». Τα παιδιά δηλώνουν στο βίντεο ότι αυτή η δραστηριότητα τους δίνει την ψευδαίσθηση της ελευθερίας, την προοπτική της επανόρθωσης και τη δυνατότητα να σκεφτούν ότι αφού τελειώσει η τιμωρία θα μπορέσουν να γυρίσουν στην κοινωνία».

Τρόπος ζωής
Μια γέφυρα προς τον έξω κόσμο είναι τα έργα των παιδιών. Η ερμηνεία της διευθύντριας του ΕΜΣΤ Αννας Καφέτση βρίσκεται ίσως πιο κοντά στην αλήθεια: «Η τέχνη είναι ένας υπέροχος τρόπος όχι μόνο για να εκφραστείς αλλά και για να αντιλαμβάνεσαι την ίδια τη ζωή σε οποιαδήποτε φάση και αν βρίσκεται κανείς. Είναι μια διαφορετική πραγματικότητα απέναντι στην ίδια την πραγματικότητα. Είναι τρόπος ζωής».

Το βίντεο με την εικαστική προσπάθεια των παιδιών αποτύπωσε με τον κινηματογραφικό του φακό ο σκηνοθέτης Μενέλαος Καραμαγγιώλης

OHE: 1 στους 8 ανθρώπους πεινάει

Εξαιρετικά στενόχωρα είναι τα στοιχεία που φέρνει στο φως της δημοσιότητας έκθεση του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ για την επισιτιστική ανασφάλεια που παρουσιάστηκε σήμερα στη Ρώμη.

Τα στοιχεία αυτά αναφέρουν χαρακτηριστικά πως τo 12% του πληθυσμού της Γης, που αναλογεί σε 842 εκατομμύρια ανθρώπους, δηλαδή 1 στους 8 ανθρώπους στον πλανήτη υποφέρει από χρόνιο υποσιτισμό όπως αναφέρει Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών .

Παρ’όλο που τα ποσοστά έχουν μειωθεί σε σχέση με προηγούμενο υπολογισμό σύμφωνα με τον οποίο 868 εκατομμύρια άτομα, ο Οργανισμός ήταν ξεκάθαρος πως ορισμένες περιοχές δεν θα καταφέρουν να μειώσουν στο μισό τον αριθμό αυτό έως το 2015.

Όπως αναφέρει η έκθεση, «οι χώρες που έχουν ζήσει συγκρούσεις στη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών θεωρείται πιθανό ότι έχουν αντιμετωπίσει προβλήματα στη μείωση της πείνας».

Σύμφωνα με την έκθεση η Αφρική παραμένει η περιοχή με τη μεγαλύτερη παρουσία υποσιτισμού ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι που πάσχουν από χρόνιο υποσιτισμό ζουν στη νότια Ασία.

Πηγή

Στα γυρίσματα του «Xenia» του Πάνου Χ. Κούτρα

(αναδημοσίευση, κείμενο της Λήδας Γαλανού, Flixgr)

Τέσσερα χρόνια μετά τη «Στρέλλα», ο Πάνος Χ. Κούτρας αναζητά στη νέα του ταινία την ταυτότητα δύο παιδιών και μιας ολόκληρης χώρας. Το Flix βρέθηκε στα γυρίσματα και μίλησε μαζί του και με τους νεαρούς πρωταγωνιστές του για το μεγάλο ταξίδι του «Xenia». 

«Ναι, πιστεύω ότι οι Ελληνες - και πάντα το πίστευα - ήταν ανέκαθεν πάρα πολύ ρατσιστές. Πιστεύω ότι ο άνθρωπος είναι ρατσιστής. Νομίζω ότι ο άνθρωπος γεννιέται ρατσιστής και απλά η πορεία του είναι να εκπολιτιστεί, να γίνει άνθρωπος και να μην είναι ρατσιστής.»

Mιλώντας με τον Πάνο Χ. Κούτρα για μια ταινία που αφηγείται την ιστορία δύο αδελφών Αλβανών δεύτερης γενιάς που κινδυνεύουν με απέλαση και σε μια προσπάθεια να παραμείνουν στη χώρα, αναζητούν τον Ελληνα πατέρα τους που δεν έχουν γνωρίσει ποτέ, μοιάζει αναπόφευκτο να μιλήσεις για τον ρατσισμό, την ξενοφοβία, μια Ελλάδα ανέκαθεν σε κρίση και όλα όσα τον οδήγησαν να συνεχίσει την ιδιοσυγκρασιακή του φιλμογραφία με ένα εφηβικό road movie για δύο παιδιά που είναι «ξένοι στη χώρα τους».

Το Flix συνάντησε το συνεργείο της ταινίας στην Κοζάνη, λίγο πριν την ολοκλήρωση των γυρισμάτων και εκεί. Με φόντο το εκγαταλελειμμένο Xenia της πόλης μίλησε με τον Πάνο Χ. Κούτρα, τους δύο νεαρούς πρωτοεμφανιζόμενους αλβανικής καταγωγής πρωταγωνιστές του και την Γαλλίδα διευθύντρια φωτογραφίας Ελέν Λουβάρ, οι οποίοι μας ξεναγούν στο βίντεο σε ένα κόσμο φτιαγμένο από μεγάλα όνειρα, χαμένες ταυτότητες και... ιαπωνικό μάνγκα.

Δείτε εδώ το βίντεο:

Xenia // 
Σκηνοθεσία: Πάνος Χ. Κούτρας / Σενάριο: Πάνος Χ. Κούτρας, Παναγιώτης Ευαγγελίδης / Παραγωγοί: Ελένη Κοσσυφίδου, Αλεξάνδρα Μπουσίου, Πάνος Χ. Κούτρας /Συμπαραγωγοί: Μαρί - Πιερ Μασιά, Ζιλιέτ Λεπούτρ, Μπενουά Ρολάντ / Διεύθυνση Φωτογραφίας: Ελέν Λουβάρ / Σκηνικά: Πηνελόπη Βαλτή / Κοστούμια: Βασίλης Μπαρμπαρίγος /Μακιγιάζ: Μπενεντίκτ Τρουβέ / Hair Stylist: Χρόνης Τζήμος /Ηχος: Φαμπρίς Οσίνσκι / Μοντάζ: Γιώργος Λαμπρινός /Πρωταγωνιστούν: Κώστας Νικούλι, Νίκος Γκέλια, Ρομάνα Λόμπατς, Αγγελος Παπαδημητρίου, Γιάννης Στάνκογλου, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου

«Life»: το πρώτο κόμικ για τυφλούς

More info in english: http://www.hallo.pm/life/

Το σχεδίασε ένας Δανός φοιτητής, ο Φίλιπ Μέγιερ, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο Μπράιγ. Είναι το πρώτο κόμικ για τυφλούς

Τα κόμικς από τη φύση τους βασίζονται στην οπτική αφήγηση, όπου οι εικόνες συνήθως αλληλεπιδρούν με το κείμενο στις λεζάντες. Ο Φίλιπ Μέγιερ είναι ο άνθρωπος, ο οποίος πριν από λίγες μέρες τελειοποίησε το πρώτο κόμικ για τυφλούς ανθρώπους. Χρησιμοποίησε το σύστημα γραφής και ανάγνωσης για τυφλούς Μπράιγ, που ανακάλυψε το 1824 ο τυφλός Λουδοβίκος Μπράιγ, ένα 15χρονο παιδί από τη Γαλλία, που διεκδικούσε πρόσβαση στη γραπτή επικοινωνία και γνώση.

Το πείραμα έγινε πραγματικότητα
«Είναι απίθανο να δημιουργηθεί κάτι τέτοιο». Ήταν η απάντηση που άκουγε ο νεαρός δημιουργός, όταν πρωτοξεκίνησε το πρότζεκτ του. Κι όμως, εκείνος επέμενε, παρά την απαισιοδοξία των ανθρώπων για να κάνει την ιδέα του πράξη. Μια πρωτότυπη ιδέα που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος στο πανεπιστήμιο του Μάλμε στη Σουηδία. Ο Μέγιερ σπούδασε διαδραστικό design στη Γερμανία. Οι ανεκτίμητες πληροφορίες του ΝΟΤΑ, ενός Ινστιτούτου για Τυφλούς Ανθρώπους, με έδρα την πατρίδα του, τη Δανία, αλλά και οι συμβολές των ανθρώπων χωρίς όραση που συνάντησε εκεί, με επικεφαλής τον Μάικλ Ντρεντ, έπαιξαν καταλυτικό ρόλο ώστε να γυρίσει πίσω στη Δανία και να ολοκληρώσει εκεί το πείραμά του.
Ο τίτλος του βιβλίου είναι «Life» και φανερώνει αμέσως το οικείο θέμα του κόμικ, το οποίο περιγράφει την ιστορία ενός κύκλου… «Ζωής». Δύο χαρακτήρες συναντιούνται, ερωτεύονται και κάνουν οικογένεια. Το παιδί μεγαλώνει, φεύγει από κοντά τους και εκείνοι γερνούν και πεθαίνουν. Δεν υπάρχουν λέξεις, ούτε χρώματα, και κάθε χαρακτήρας αναπαρίσταται από έναν απλό, χειροπιαστό κύκλο. Χρησιμοποιώντας ένα σύστημα που παρήγαγε γεωμετρικά σχήματα και έναν εκτυπωτή για γραφή Μπράιγ, αναπαράστησε τον κάθε ήρωα με έναν απλό κύκλο. Οι τρεις κύκλοι της ιστορίας διαφέρουν στο ύψος, στο μέγεθος αλλά και στην υφή, ώστε να γίνονται εύκολα αντιληπτοί από όλους. Ο ένας κύκλος εξασθενεί, ενώ ο άλλος γεμίζει στο κέντρο. Κι αυτό γιατί ο στόχος του ήταν διττός: τo κόμικ του ήθελε να διαβάζεται και να κατανοείται όχι μόνο από τους ανθρώπους χωρίς όραση αλλά και από όσους βλέπουν κανονικά.

Το κόμικ έχει ουδέτερο φύλο
Λίγο πριν από το τελευταίο στάδιο, ο Μέγιερ έδωσε σε μερικούς τυφλούς αναγνώστες να διαβάσουν την ιστορία του. Πολλοί από αυτούς τα κατάφεραν, ενώ άλλοι δεν μπόρεσαν να συνδυάσουν τον τίτλο με το θέμα. Έτσι, ο Μέγιερ, ύστερα από μερικές βελτιώσεις, αποφάσισε ότι η ιστορία του θα είναι ανοιχτή σε οποιαδήποτε ερμηνεία. «Μπορεί να είναι ακόμα και ένα λεσβιακό ζευγάρι που υιοθέτησε ένα παιδί», έχει πει ο ίδιος. Πάντως, η γραφική απόδοση του μυθιστορήματος δημοσιεύτηκε και σε ψηφιακή μορφή, στην επίσημη ιστοσελίδα του Μέγιερ. Αν κάνεις διπλό κλικ πάνω στους κύκλους - ήρωες, μπορείς να αλλάξεις το χρώμα τους, επηρεάζοντας τα γονίδια. Για παράδειγμα, αν «ζωγραφίσεις» τον έναν γονιό κίτρινο και τον άλλον μπλε, τότε το παιδί γίνεται πράσινο.
Το success story του δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια ευφυέστατη πράξη αγάπης ενός ανθρώπου που το αντικείμενο των σπουδών του απέχει από τη δημιουργία ενός τέτοιου κόμικ. Γιατί αν ο Μέγιερ απέδειξε πως ένας φοιτητής μπορεί να φτιάξει μία απλή ιστορία με κύκλους, τότε κι άλλοι κομίστες στο μέλλον θα πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμά του και να αποδώσουν τις ιστορίες των γνωστών υπερ-ηρώων με το σύστημα Μπράιγ.

Κάτι ακόμα...

Ήταν θέμα τέχνης. Ο Φίλιπ Μέγιερ δημιούργησε το κόμικ επειδή, όπως λέει, το μεγαλύτερο μέρος του υλικού που βρίσκεται σε Μπράιγ γραφή στοχεύει στην πληροφορία και όχι στην τέχνη.
Όταν ο τυφλός συνεργάτης του, Μάικλ Ντρεντ, διάβασε για πρώτη φορά το κόμικ του, έφτιαξε αμέσως μια ιστορία αγάπης. «Ήταν από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου», εξομολογείται ο Μέγιερ.
Η όλη διαδικασία κράτησε εφτά εβδομάδες. «Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να αναπαραστήσεις ένα κόμικ. Δεν ήθελα να μεταφέρω απλώς τυπικά κόμικς σε ανάγλυφες εικόνες, γιατί αυτό δεν θα ήταν επαρκές. Οι τυφλοί άνθρωποι αντιλαμβάνονται τον κόσμο διαφορετικά».
Γι’ αυτόν ήταν απλώς ένα πείραμα, που πιθανώς δεν θα συνεχίσει με τη δημιουργία παρόμοιων. Ελπίζει, όμως, το «Life» να αποτελέσει έμπνευση για άλλους δημιουργούς.
Μέχρι στιγμής, για τους ανθρώπους χωρίς όραση δημιουργούνται ηχητικές εκδοχές των κόμικς. Οι συντάκτες του «Daredevil», Μάρκος Μάρτιν και Πάολο Ριβέρα, ενός τυφλού υπερ-ήρωα της Marvel, είχαν δημιουργήσει μία τέτοια εκδοχή.

Πηγή: topontiki.gr

Κίνηση Καλλιτεχνών με Αναπηρία - Movement of artists' with disabilities

Οι Καλλιτέχνες με αναπηρία έχουν δημιουργήσει ένα ζωντανό πολιτισμό τεχνών που ενσωματώνει την ατομική και συλλογική εμπειρία της αναπηρίας και συμβάλλει στο καλλιτεχνικό τοπίο της χώρας μας. Παράλληλα και μέσα από την τέχνη προωθείται ο αγώνας για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα των ανθρώπων με αναπηρία.

Ενημέρωση, νέα και ενδιαφέρουσες πληροφορίες θα βρείτε στη σελίδα της κίνησης στο facebook.

2ο Αντιρατσιστικό - Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Καλαμάτας

Το 2ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Καλαμάτας θα πραγματοποιηθεί στις 12-13 Οκτωβρίου, στο Πάρκο του Λιμενικού, με την υποστήριξη πολλών φορέων της πόλης.

Το Σάββατο 12/10 

Πρίν τις συναυλίες, θα γίνει συζήτηση με θέμα:
“Αλήθειες και ψέμματα για μετανάστες και πρόσφυγες” (στην Ελλάδα του μνημονίου και της νεοναζιστικής τρομοκρατίας, από τη Μανωλάδα στο φιάσκο του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου).

Ομιλητές:
Ιράτς Ναχμπάκ (απο το Στέκι Μεταναστών Αθήνας),
Θανάσης Καμπαγιάννης (από την κεερφα)
Θανάσης Κούρκουλας (από την κίνηση απελάστε το ρατσισμό) και
Δημήτρης Χριστόπουλος (πανεπιστημιακός)

Ακολουθεί συναυλία με τους:
Σπύρος Γραμμένος,
Aprovaristas,
Saltimpagoi The Band,
Rita Mosss &
Υπεραστικοί γκρουπ

Την Κυριακή 13/10 

Κουβέντα με θέμα: “Η φονική Χ.Α., όπλο του συστήματος, ενάντια στο λαό και στα δημοκρατικά δικαιώματα” (οι ευθύνες της εξουσίας και η διέξοδος)
Θα μιλήσουν οι:
-Άρης Χατζηστεφάνου (δημοσιογράφος, Infowar Xstefanou)
-Νάσος Μπάρτζος (γενικό συμβούλιο ΠΟΕΣΥ, Ertopen)
-Σταύρος Κωνσταντακόπουλος (πανεπιστημιακός) και
-Νίκος Γιαννόπουλος (Δίκτυο για τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα,http://diktio.org/).

Ακολουθεί συναυλία με τους:
Mc Yinka / juke box,
Πάνος Χαραλαμπόπουλος (Λυμένοι Ζυγοί) και
theKARAMAZOVproject

Πληροφορίες και ενημέρωση: http://antiratsistikokalamatas.wordpress.com/

Κίνηση Ενάντια στο Ρατσισμό: "Δεν εφησυχάζουμε, δεν σταματάμε" - Αντιφασιστική Συνάντηση στις 5 και 6 Οκτωβρίου (Αθήνα)

Με πρωταγωνιστές θύματα ρατσιστικής βίας πραγματοποιήθηκε σήμερα η συνέντευξη Τύπου που οργανώθηκε στην ΕΣΗΕΑ από την Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή (ΚΕΕΡΦΑ) μετά τις συλλήψεις βουλευτών και μελών της Χρυσής Αυγής.

«Δεν εφησυχάζουμε, δεν σταματάμε» δήλωσε ο συντονιστής ΚΕΕΡΦΑ, Π. Κωνσταντίνου, αναφερόμενος στη διεθνή Αντιφασιστική Συνάντηση, στις 5 και 6 Οκτωβρίου, στο Γήπεδο Μπάσκετ Ρούφ, όπου κλήθηκαν να συμμετάσχουν άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, συνδικαλιστές, εκπρόσωποι μεταναστών κ.α. Ο κ. Κωνσταντίνου έκανε λόγο για «ευθύνες της κυβέρνησης και του υπουργού Προστασίας του Πολίτη». Σημείωσε πως «το κέντρο του εγκλήματος έχει όνομα και επίθετο, λέγεται "Άγιος Παντελεήμονας"» και πρόσθεσε πως «υπάρχουν όλα τα απαραίτητα στοιχεία για τον εντοπισμό των δραστών των ρατσιστικών επιθέσεων».

Ο επικεφαλής της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος, Τζαβέντ Ασλάμ, επικρότησε τις συλλήψεις των μελών της Χρυσής Αυγής, προσθέτοντας πως «θα έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και δύο χρόνια» και αναφέρθηκε σε σειρά ρατσιστικών επιθέσεων, όπως η δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα, οι επιθέσεις στη Νίκαια, τη Μεταμόρφωση και οι απαγωγές Πακιστανών. Επιπλέον, μίλησε για «σωρεία καταγγελιών για αστυνομικές αυθαιρεσίες που καταδεικνύουν τις σχέσεις της Χρυσής Αυγής με την αστυνομία».

Ο πακιστανικής καταγωγής, Ουαλίντ Ταλμπ, που εργαζόταν σε φούρνο στη Σαλαμίνα, κατήγγειλε ότι δέχθηκε επίθεση από τέσσερα άτομα, τα οποία -όπως είπε- τον χτυπούσαν επί 30 ώρες και βρέθηκε αλυσοδεμένος, όταν ζήτησε τα δεδουλευμένα από το αφεντικό του.

«Έχουμε στη διάθεσή μας βίντεο και φωτογραφίες από τουλάχιστον 30 επιθέσεις» είπε ο Μοχάμεντ Αχμούτ, της Πακιστανικής Κοινότητας, ενώ το μέλος της ΠΟΣΠΕΡΤ, Ειρήνη Φωτέλλη, δήλωσε πως «ο μόνος που μπορεί να δώσει απάντηση στον φασισμό είναι το εργατικό κίνημα».

«Όλη μου τη ζωή θα την περάσω με τον ίδιο φόβο» δήλωσε ο πακιστανικής καταγωγής Ραφακάτ Αλί, που περιέγραψε επίθεση, που δέχτηκε το 2011 στην οδό Αχαρνών από 30 άτομα δείχνοντας στο σώμα του σημάδια από ξυλοδαρμό.

«Μέχρι πριν από μια εβδομάδα η Χρυσή Αυγή δεν εθεωρείτο συμμορία, παρόλο που υπήρχαν όλα τα στοιχεία για τη νομική αναγνώριση αυτού του γεγονότος» υποστήριξε ο δικηγόρος Δημήτρης Ζώτος και αναφέρθηκε σε «πολυάριθμες εκκρεμότητες στις υποθέσεις των ρατσιστικών εγκλημάτων» για τις οποίες σε «καμία περίπτωση δεν ασκήθηκε δίωξη, παρόλο που υπήρχαν οι δικαστικές αποφάσεις». Ανέφερε, δε, ως ενδεικτική περίπτωση τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν, στις 17 Ιανουαρίου του 2013, στα Πετράλωνα, που -όπως είπε- «αποσιωπήθηκε» και η έρευνα «πάγωσε», παρά το ότι βρέθηκαν μεγάλες ποσότητες έντυπου υλικού της Χρυσής Αυγής στα σπίτια ενός δράστη.

«Η δίκη των μελών της Χρυσής Αυγής δεν θα αφήσουμε να γίνει χωρίς παράσταση πολιτικής αγωγής από αντιφασιστικές οργανώσεις» είπε ο κ. Ζώτος, ενώ ο δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάνης παρουσίασε τη διακήρυξη-κάλεσμα επωνύμων για τη διεθνή αντιφασιστική συνάντηση στην Αθήνα.

Ανοικτό κάλεσμα σε νομικούς να παραστούν ως συνήγοροι πολιτικής αγωγής στη δίκη των μελών της Χρυσής Αυγής απηύθυνε, από την πλευρά του, ο δικηγόρος Κώστας Παπαδάκης.


Ομιλητές: 
-Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής ΚΕΕΡΦΑ για τη διεθνή Αντιφασιστική Συνάντηση 5,6 Οκτώβρη, τη πρόταση για Πανευρωπαϊκή αντιφασιστική κινητοποίηση, τις ευθύνες Δένδια, την συνεργασία με τη Χρυσή Αυγή για τις διώξεις αντιφασιστών, τη τρίτη δίωξη του από τη συνεργασία νεοναζί της Χρυσής –Δένδια και πρόθυμων της δικαιοσύνης . Επίσης θα υπάρξει τοποθέτηση για το νέο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο.

-Τζαβέντ Ασλάμ, επικεφαλής Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος για τη δολοφονία Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα, τις ρατσιστικές επιθέσεις στη Νίκαια, τη Μεταμόρφωση ,για τις απαγωγές των Πακιστανών, την υπόθεση Μοχάμεντ Καμράν στο ΑΤ Νίκαιας κλπ 

-Ουαλίντ, Αιγύπτιοι ψαράδες από Πέραμα. Ποιοι και γιατί του αφαίρεσαν την άδεια παραμονής μετά τη ρατσιστική επίθεση;

-Εκπρόσωπος των Σενεγαλέζων της Πλατείας Αμερικής για τις επιθέσεις της Χρυσής Αυγής και τη συγκάλυψη από την ΕΛΑΣ

-Αλέξης Κακαφίκας, κίνηση «ΟΧΙ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» στη Μελβούρνη της Αυστραλίας και αντιπρόσωπος στη διεθνή συνάντηση κατά του φασισμού και του ρατσισμού, 6 Οκτώβρη 2013 στην Αθήνα 

-Θανάσης Καμπαγιάνης, δικηγόρος, παρουσίαση της διακήρυξης-κάλεσμα επωνύμων για τη διεθνή αντιφασιστική συνάντηση στην Αθήνα, 6 Οκτώβρη

-Εκπρόσωπος της ΠΟΣΠΕΡΤ Παρεμβαίνουν οι δικηγόροι Δημήτρης Ζώτος, Ευγενία Κουνιάκη για τις αμέτρητες εκκρεμότητες στις υποθέσεις των ρατσιστικών εγκλημάτων των νεοναζί

Δείτε επίσης σχετικά: http://tvxs.gr/news/ellada/neonazistika-egklimata-xoris-timoria